Imbir jest tropikalną, wieloletnią rośliną, niewydającą owoców, uprawianą od wieków w strefie międzyzwrotnikowej. Odznaczają go lancetowate liście o długich pochwach, które wyglądem bardzo przypominają trzcinę oraz szczególne mięsiste, bulwiaste, dorodne kłącza. O imbirze wspominają najstarsze chińskie, tybetańskie i indyjskie księgi. Znali go już starożytni Rzymianie i Grecy, natomiast w Europie pojawił się dopiero w średniowieczu. Jego zastosowanie jest ściśle powiązane z medycyną chińską i indyjską, a tradycja trwa po dziś dzień… Współcześnie stosuje się go głównie w sztuce kulinarnej, a ponadto leczy się nim chorobę lokomocyjną, wzdęcia, schorzenia związane z niepoprawnym trawieniem, zakrzepy i używa się w celu przeciwdziałania miażdżycy i chorobom serca, ale… to nie wszystko.